Van zuid naar noord

Jaaa ik ga weer gewoon verder bij waar ik gebleven was. Ik loop inmiddels een paar landen en een paar weken achter maar hier is mijn laatste deel van Thailand. Laos en Vietnam zijn onderweg!
Veel lees plezier en wederom, sorry voor de taalfouten en het gebrek aan hoofdletters. (Zo een I pad typt niet heel handig)

Dag 9 vertrek van koh tao
Vroeg op met de taxi naar de haven. Ik vind het best lastig om het eiland te verlaten. Ik heb het er zo naar men zin gehad. Maar nog moeilijker vind ik het dat ik en mijn reisgenoot uit elkaar gaan. Je maakt zoveel mee samen en we zijn best close geworden. Toch weten we allebei dat dit erbij hoort. De rij voor de boot is enorm. Al snel komen we er achter dat we op dezelfde boot zitten. We varen naar koh pangan. Het afscheid daar hou ik zo kort mogelijk want ik vind het al moeilijk genoeg. Ik vind mijn tas snel en zoek dan een taxi. Ik betaal per ongeluk voor een scootertaxi, iets wat eigenlijk miet wilde maar het gaat gelukkig goed. Hij brengt me naar de diamond muay thai, daar zou mijn mobiel moeten zijn. Ik kom aan. Ik vraag een tijdje rond maar niemand weet iets van een telefoon. De moed zakt in mijn schoenen als zelfs niemand gehoort blijkt te hebben van ene sonia en david, de twee mensen die men telefoon hier zouden hebben gebracht. Verslagen besluit ik me erover heen te zetten. Ik geef mijn gegevens door aan een hele aardigge boxer die belooft me te contacten zodra hij meer weet. Ik heb nu nog maar 1 missie, zo snel mogelijk naar de haven komen zodat ik de boot die me naar het vaste land brengt nog red. Ik vind snel een taxi. De aardigge chauffeur helpt me bij het vinden van een ticketbali. Compleet gestressed, want ik zie al mensen in de boot stappen koop ik een ticket. Ik betaal vreemd genoeg veel en veel te weinig. Eerst snap ik niet waarom, tot ik op de boot zit. Ik heb een ticket naar krabi... Ja ik moest eigenlijk naar surat thani... Oeps. Heel blij ben ik wel dat ik weer ben herenigt met mijn reisgenoot. We besluiten nog twee dagen samen door te bremgen in krabi. We komen aan op het vaste land en worden met een bus naar de stad gebracht en vanaf daar met een ander busje naar ons hostel. Wat een vreselijke stad. De stad is op geen enkele manier gezellig of mooi. Er lijkt ook niet vee, te doen. Het weer is slecht . Gelukkig is ons hostel schoon en het bed lekker. Echter zijn we wel weer de enigge die in het hostel verblijven. Waar is iedereen toch!? We gaan ergens italiaans eten en dan slapen.

Dag 10 krabi
De volgende ochtend gaan we eerst ergens ontbij we naar de tijger tempel. We gaan de klim doen naar de tempel. Dit houdt in dat je 1237 ongelijke treden omhoog moet. We beginnen er optimistisch aan maar na 100 treden al heb ik er geen lol meer in. Gelukkig heeft iedereen die de trappen beklimt het moeilijk. We doen er ongeveer ander half uur over. Het uitzicht boven is prachtig maar de tempel zelf slaat nergens op. Ja er staat een groot buddha beeld maar dat is in thailand niet meer zo speciaal. We lopen na een half uur weer naar beneden. Voor mij niet heel lastig maar voor mijn reisgemoot met hele grote voeten wel wat lastigger want de treden zijn smal. Eenmaal beneden hebben we nog een ontmoeting met wat aapjes. Dan nemen se een taxi terug. Terug in het hostel snel douchen want we voelen ons zo vies na die zweet klim. Dan lekker uitrusten en dan boeken we beide ons ticket naar de uiteinelijke doel bestemming. Voor mij koah sok en voor hem koh phi phi. We vertrekken de volgemde ochtend op dexlefde tijd wat fijn is. Ik ruim mijn tas helemaal opnieuw in en daarna gaan we ergens wat eten. Tijdens het eten breekt er een storm los. Een tropische regenbui gecombineert met onweer valt op ons neer. Ik moet en zal per se water halen en shampoo bij de supermarkt aan de overkant van de weg. Dat heb ik gewetem want. Als ik de weg door de stromende regen overren scheurt het tasje. Open. Alles op de weg. Super chill. Terug in het hostel wil ik weer douchen. Daarna gaan we slapen.

Dag 11 op naar kaoh sok
Vroeg op, ergens ontbijten en dan weer afscheid nemen. Weer moeilijk. Ik vertrek met een busje. In het busje zitten verder geen toeristen. De rit is lang en hobbelig. Maar hoe beschrijf je nou de rijstijl van die mini van bestuurders? Het ljkt een beetje Lsof ze constant een wedstrijd doen met de andere mini vAns die dezelfde weg rijden. Ze halen elkaar op de meest gevaarlijke puntem in. Wij nemen ook aan dat de levensverwachtimg vN tuktuk en bus chauffeurs een stuk lager ligt dan die vam de rest. In koah sok wordt ik netjes bij mijn hostel afgezet. Nette kamer. Ik deel hem met 3 andere. Een britse jongen en een nederlands koppel. Ik boek gelijk een tour voor de volgemde dag em besluit dam om uit te zoeken hoe ik het beste naar chiang mai kan komen. Al snel kom ik erachter dat per bus of trein een beetje een ongemogelijke reis wordt. Dus dan toch maar met het vliegtuig. Hier ben ik niet zo heel enthousiast over in de eerste instantie. Ik heb een soort van m dus vliegangst met een lokale
E maatschappij zie ik niet zo zitten. Na bij een paar mensen te hebben geinformeert besluit ik toch een ticket te boeken. Een vlucht naar chiang mai kost me 50€. Je bent er in iets minder dan twee uurtjes. Boeken, tickets uitprinten en dan ergems gaan eten. Ik heb nog niemand ontmoet dus ik eet ergens alleen. Vooruit dan maar weer thais eten. Ik bestel mijn favoriet, spring rolls en erbij een thaise kip salade. Not so spicy, zegt de aardigge serveerster. Leugenaar. Men mond staat in brand na drie happen waarbij ik naar mijn idee door alle serveersters vrolijk wordt uitgelachen. Gelukkig zijn mijn wannabe loempias erg lekker. Dan ga ik terug naar mijn hostel. In de lobby raak ik in gesprek met een nederlands meisje van mijn leeftijd. Al snel voegen zich bij ons een nederlands koppel en een belgische jongen. We hebben het over de reis en over wat we nog willen gAn doen. Dan ga ik naar bed want ik ben kapot.

Dag 10 mijn Tour door koah sok
Ik moet vroeg op want ik wordt opgehaalt voor mijn tour. Iets te laat bedenk ik me dat ik nog moet ontbijten. Ik vind een leuk tentje en ik voeg me bij de britse jongen waarmee ik mijn kamer deel. Ik bestel een pancake met chocola. Ik heb nog maar tien minuten en mijn eten is er nog steeds niet... Nu begin ik hem wel een beetje te stressen. Precies 1minuut voor ik opgehaalt wordt krijg ik mijn pancake. Ik vouw het ding op en prop het naar binnen terwijl ik terug naar mijn hostel sprint. DAr staat indderdaad al een busje klaar. Ik mag voorin zitten. Ik heb al gelijk door dat ik in het busje de enigge ben van minn leeftijd. De groep bestaat grotendeels uit middelbare italianen. De gids, tevems de chauffeur, stelt zich voor, deng. Hij vraagt me om een lijst im vullen. Ik moet Allerlei info opachijven ovewr de tour. Moeilijk als je aanwijzingem krijgt im het gebrekkig engels en over een weg rijdt die bestaat uit 100 scherpe bochten en zandweggetjes. We rijden een uurtje naar een martk waar we 20 minuutjes rond mogen lopen. Kk koop eenmandrijn en een paar druiven. Dan fe bus weer in. We rijden weer een uur. Dan komen we aan bij het nationale park. We moeten elk een kaartje kopen en dan een boot in. Nogal geïrriteerd ben ik als een Italiaanse dame naast me weigert haar zwemvest aan te trekken. Dit leidt dan ook tot ruzie met de gids want die mag niet vertrekken tot ze haar reddingsvest aan heeft. Uiteindelijk trekt ze hem dan toch maar aan. De motor maakt belachelijk veel herrie. We varen ruim een uur als we aankomen bij een beroemt sightseeing punt. Het betreft 3 bergen in het water. Om eerlijk te zijn zie ik niet zo goed wat er nou zo bijzonder is aan de drie bergen, al helemaal niet in vergelijking met de rest van het landschap. Dan varen we verder naar onze lunch plek. We varen door een sprookjes achtig landschap wat wel wat wegheeft van het Pandora landschap uit de film avatar. Buitenaards. Heel vet. Onze lunchplek bevind zich op een enorm vlot tussen de bergen in op het water. We krijgen een uitgebreide lunch. Rijst, zoet water vis, curry, gestoomde groentes en natuurlijk water meloen en ananas. Na de verrassend lekkere lunch varen we verder. We leggen aan aan de rand van een jungle. We krijgen elk een houten stok om mee te lopen. We lopen eerst een stuk om hoog. Onderweg wijst de gids mij twee keer een tarantula aan en een enorme andere spin die ergens boven mij aan een draadje hangt te bungelen. We lopen dan naar beneden waar wij ineen heel klein dorpje wat informatie krijgen over de dieren die in de jungle leven. Dan worden we naar een bamboo raft begleid. Ziet er niet heel stabiel uit. Het bestaat namelijk letterlijk uit een aantal bamboe stokken. En daar ga je dan met zen 15nen op zitten... We varen naar de coralcave. De grot ligt op zon 5 minuten varen. De grot zelf is wel mooi maar we zijn er in 3 minuutjes doorheen. De gids kan niet veel uitleggen en laat me dan ook alleen enthousiast weer een paar enorme spinnen zien en een dode vleermuis. We varen weer terug naar het dorpje en lopen dezeLfde weg terug naar de boot door de jungle. Onderweg zien we wel een aantal gibbon apen en veel grote kameleon achtigge beesten. We moeten nu een heel end terug varen. Eenmaal weer aan land is het weer een uur terug rijden. In het hostel besluit ik even te gaan liggen om daarna weer tr gaan eten. Bij het zelfde tentje bestel ik nu een clubsandwich en wederom mijn spring rolls. Ik ga vroeg men bed in.

Dag 11 op naar chiang mai
In de ochtend boek ik een hostel in chiang mai. Ik ga uitgebreid ontbijten en dan regel ik mijn taxi naar de luchthaven. Het is niet heel ver rijden maar de rit is niet heel prettig meer als de gene naast mij over der nek gaat. Heeeeel blij ben ik als we aankomen op de luchthaven. Even zoeken naar waar je je bagage moet inchecken en hoe ik vervolgens bij de juiste gate kom. Dit blijkt echter allemaal heel makkelijk te zijn. Alles gaat snel en goed. Het vliegtuig is klein en erg krab. Het is ander half uur vliegen. Bij aankomt worden we met een bus naar de bagage band gebracht. Natuurlijk is mijn tas de allerlaatste om van boord te gaan, ik dus weer in paniek. Dan moet ik nog naar mijn hostel. Ik snap er weer niks van want alle rode taxi's, die me zijn aangeraden blijken mijn hostel niet te kennen. Dan toch maar, een beetje tegen mijn wil in met de tuktuk. Hij moet onderweg zon drie keer stoppen om mij de weg te vragen (want ik ben zo bekent in chiang mai) maar uiteindelijk komen we er. Gelijk bericht ik amanda, het meisje van mijn telefoon dat ik in chiang mai ben en ik graag met haar een afspraak wil maken om mijn telefoon op te komen halen. Ik ga bij een groepje meiden zitten die ook nederlands blijken te zijn. Ze vragen me mee naar het flowerfestival. Top. Gelijk vrienden. We delen met zijn vieren een tuk tuk. Miet heel slim want dit betekent dat ik naast de chauffeur op een krakkemikkig zitje moet zitten. Gelukkig is de tuktukdriver heel aardig. Hij zingt heeeel hard mee met zijn thaise muziek en hij zet de feest lichtejs voor ons aan. Het flowerfestival is heel thais. De koning is overal in verwerkt, evenals olifanten. Er zijn veel straat muziekanten aanwezig en Vooral heeel veel toeristen. We eten bij een streetfood tentje heel lekker. Dan lopen we verder. We ontdekkent het centrum van het festival. Er zijn allerlei wedstrijden gaande om de mooiste bonsai boom en cactus etc. Ook spelen er allerlei orkesten hele thaise muziek wat best appart klinkt. We lopen de straat af en pakken dan een tuk tuk terug naar ons hostel. We spelen daar naar een paar spelletjes kaarten en dan ga ik slapen. Ik deel mijn kamer overigens met 7 britse jongens. Natuurlijk komen die allemaal midden in de nacht ladderzat de kamer binnen.... Echt een goede nacht heb ik dus niet.

Dag 1 Chiang Mai koken in chiang mai!
Ja super veel zin heb ik in vandaag want ik heb een kookcursus geregeld. Maar voor ik dit ga doen moet ik eerst van hostel switchen. Ik pak men tas in, ontbijt wat meloen en loop dan 30 meter naar men nieuwe hostel. Hier wordt ik heel fijn ontvangen. Ik zet mijn backpack in de storage en dan ga wordt ik opgehaalt door een busje. Helaas ebstaat mijn groep weer uit alleen maar mensen van middelbare leeftijd en tot mijn verbazing ook nog allemaal israëliers. Dit maakt het niet leuker want ze spreken dus allemaal met elkaar hun eigen taal. Maar gelukkig hou ik erg van koken dus ik ga niet bij de pakken neer zitten. We rijden eerst naar een grote markt. Hier krijgen we een hele korte rondleiding. Ons wordt uitgelegd welke kruiden je waarvoor gebruikt en welke sausjes lekker zijn bij wat. De markt zelf is eigenlijk gewoon een soort koningsdag alleen dan met eten. Overal ligt alles open en bloot, inclusief de vis en het vlees. Echt heel lekker zien de dingen er niet uit maar ik vind het wel heel leuk om er even rond te lopen. Van de markt rijden we naar de keuken toe waar we allemaal een schort krijgen. We moeten allemaal van een menu 7 gerechten kiezen die we willen leren maken. Dan gaan we al snel koken. Eerst doet de chef het voor, daarna maken wij het na. Mij valt al snel op dat het tempo enorm hoog ligt. Verder kook je veel met water en snij je de ingrediënten nauwelijks. We moeten tussendoor veel proeven en na elk gerecht mogen we deze lekker zelf opeten kn de kamer ernaast. Mijn favoriete gerechten zijn de pineapple rice en de sticky rice with mango. Lekker! Helemaal vol ben ik wel tegen het einde van de middag. Na een hele leuke cursus wordt ik weer netjes afgezet bij mijn hostel waar ik besluit een douche te nemen. Aangenaam verrast door een hele nette badkamer. Dan komt mijn reisgenootje aan! Ja mijn reisgenoot, de jongen waar ik samen mee op koh toa en krabi ben geweest. We gaan samen ergens italiaans eten en ik neem hem mee naar het flowerfestival. Daarna gaan we terug naar ons hostel. Echter vinden we het hostel helemaal niet prettig. We besluiten op het laatste moment toch maar naar een ander hostel te vertrekken. Het eerste hostel waar we aankomen is vol. Het is nu al bijna middennacht. We besluiten een wat ,inder goed hotel te boeken. We zoeken een tuktuk op. De brengt ons naar een hele nare buitenwijk. Het hotel waar we aankomen is heel vervallen. De vrouw achter de balie lijkt stom verbaast dat er gasten binnen komen. We laten haar weten dat we via booking.com een kamer hebben gereserveerd. Ze snapt geen woord van wat we zeggen. Als we op onze telefoon een foto laten zijn van de website en haar hotel kijk ze verdwaast en reageert ze vrijwel niet. We doen het anders. We wijzen op een plaatje aan dat we een twee persoonskamer willen en voor welke prijs. Ze snapt het. Ze wijst ons naar onze kamer. Zodra we binnen komen zien we al gelijk dat dit m niet wordt. Nog nooit heb ik zo een smerigge hotelkamer gezien. De muren zijn geel en beschimmeld. Er ligt een viezig geel dekentje vol bruine vlekken op het bed. Er zitten scheuren in het tapijt. Het schilderijtje hangt scheef. Ellende. Ik krijg er acuut smetvrees van. Ik wil weg. We lopen zonder onze backpacks af te hebben gedaan naar beneden. This room is not good for us. Laten we de receptioniste weten. Ze lijkt totaal niet verbaast en geeft ons dan ook gelijk ons geld terug. Op de wifi snel op zoek naar een ander hostel. Inmiddels is het over 12 en de baterijen van onze telefoontjes zijn beide bijna leeg. Ik ben alweer in paniek. We vinden nog 1 optie. Snel zetten we het in google maps en dan opzoek naar een taxi. We lopen naar een wat drukkere straat waar we al snel voor veel te veel geld een taxi weten te regelen. Maar den de uitdaging want na een half uur rijden lijkt de chauffeur verdwaalt te zijn. Mijn reisgenoot gaat weer voorin zitten en pakt zijn navigatie er bij. Maar zelfs dan lijkt hte hostel onmogelijk te vinden. Na nog eens 20 minuten geeft de chauffeur gefrustreert op. We stappen ergens uit waar we denken dat het hostel in de buurt moet zijn. Helemaal gebroken en gestressed gaan we lopen. Ergens in een steegje uiteindelijk vinden we het hostel. Eerst lijkt er niemand aanwezig maar al snel komt een slaperig thais vrouwtje een trap af om ons te vertellen dat het hostel helemaal vol zit. Helemaal verslagen vragen we of we dan wel even van de wifi gebruik mogen maken. Dat mag. Terwijl wij opzoek gaan naar een ander hostel roept de vrouw opeens dat ze toch wel een kamer heeft. Een nieuwe kamer met kingsize bed! Helemaal prima. De kamer is niet goedkoop, stinkt naar chemisch afval, en de tl buizen maken het super gezellig, maar we hebben een bed en daar gaat het om. We betalen, gaan slapen en de volgende dag zien we wel verder.
Dag 2 Chiang Mai
De volgende dG vertrekken we gelijk naar een nieuw hostel. Maar voordat we dat doen gaan we eerst mijn telefoon afhalen! Ik spreek met het britse meisje af bij haar hotel. Ze zou een rode pet dragen. We vinden het hotel snel en ook amanda met mijn telefoon staat klaar. Helemaal blij! Nu op naar ons hostel. Box hostel. Leuk is dat er daar twee van zijn in chiang mai en dan is het ook logisch dat wij eerst bij de verkeerde staan na een lange taxi rit. Weer bestellen we een taxi. Nu belanden we in het goeie hostel maar wel helaas op een vrelijke locatie. Gelukkig is het hostel schoon en netjes. We gaan lekker bijkomen en besluit in de avond de nightmarket te gaN bezoeken. Heel veel over gehoort dus we zijn benieuwd. Ee komen aan, net iets te vroeg dus gaan we eerst wat drinken. De markt is heel groot en bestaat eigenlijk gewoon uit een kruispunt van 4 straaten waar in elke staat honderden kraampjes staan volgestouwd met vooral veel dezelfde dingen. Jurkjes, tassen, portomoneetjes en nep merk spulletjes. We lopen er redelijk snel overheen en stuiten dan op een foodfestival. Een soort plein waar ruim 40 eet kraampjes zich hebben verzamelt. Er is live muziek en het stikt er natuurlijk van de toeristen. We eten wat en praat met wat locals over het festival wat elke dag gewoon blijkt te zijn. Daarna gaan we terug naar ons hostel waar we nog een spelletje kaarten doen en dan lekker gaan slapen.
De volgende dag hebben we een tripje naar een olifanten park geboekt. We worden opgepikt in een busje en rijden ruim twee uur naar de bergen. Een prachtigge omgeving. We komen aan bij een paar rieten huisjes en een veldje. Daar staan ze dan. Een stuk of 8 enorme olifanten. We zijn in het begin allebei nog een beetje angstig en dat vooral omdat de olifanten dat absoluut niet voor ons zijn. Ze staan v,ak bij je en hun slurfen kunnen alles pakken. We gaan eerst naar boven waar we speciale kleding aan krijgen. Dan krijgen we wat uitleg over de olifanten. Dan mogen we ze bamboe voeren. Ik vind het nog steeds eng. Maar dan komt het engste. We mogen erop gaan zitten. Geen stoeltje, geen kussen, niks. Gewon zo op hun blote rug. Omdat minn reisgenoot by far de langste van de groep is, krijgen wij met zijn tweeën (waar ik al bang voor was) natuurlijk de grootste olifant toegewezen. Het beest is zoo enorm en heeft grote slagtanden. Zijn verzorger doet voor hoe je erop klimt. Je moet eerst op zijn teen gaan staan. Dan trek je aan zijn oor en dan trekt de olifant zijn ppot op waardoor je op zijn knie kan stappen en dan ophoog kan klimmen. Dat werkt indd voor lange mensen. Mij gaat het echter wat lastigger af. Gelukkig zit mijn reis genoot al op de olifant waardoor hij mij omhoog kan trekken. Dan leren we wat bevelen voor de olifant die ik zo snel als i ze leer ze ook weer vergeet.ik moet wel leren hoe je de olifnt stuurt. Dat doe je door met je voeten achter zijn oren te duwen in de richting die je wilt dat de olifant op gaat. Voelt een beetje gek maar het werkt. Dan gaan we een stuk lopen. We moeten een berg aflopen, best stijl naar beneden. Omdat ik het hoofd van de olifant kan vasthouden is het voor mij nog best te doen. Maar mijn reisgenoot achterop is wat minder blij met de afdaling. We komen na een kwartiertje bij een rivier aan. De olifant gaat in het ondiepe water zitten en wij klimmer eraf. Nu mogen we de olifant wassen. Die lijkt het allemaal wel prima te vinden want die gaat er relaxed bij liggen. Daarna klimmen we weer op de olifanten en lopen we terug. Eenmaal terug worden de olifanten het veld op gestuurt en wij krijgen een uitgebreide thaise lunch. Dan moeten we nog twee uur terug rijden. We worden netjes bij ons hostel afgezet. We nemen beide een douche, een taxi naar mc donalds, een taxi terug en gaan dan slapen.

De volgende dag besluiten we een tempel te bezoeken. Deze valt echter erg tegen. We willen naar pai! We gaan naar D-well. Een hostel waar we al eerder heel goed geholpen waren we vragen naar het busje naar pai. Nou heel simpel. Die gaat bijna elk uur. We boeken twee stoelen voor in de ochtend. Die dag doen we niet veel. We pakken onze spullen in, boeken een hostel in pai en rusten een beetje uit.

Op naar pai
De volgende ovhtend worden we opgepikt door een mini van. Het klein busje is volgepropt, heeft een laag plafond en is erg krap. De toch naar Pai duurt ruim 3 uur... Ik had al veel verhalen gehoort lver de heftigge weg erheen. Nou daar was geen woord van overdreven. Wat wordt ik ellendig. Bij deze reis stekde de tocht naar koah sok niks voor. De bochten zijn niet een beetje scherp maar haarspeld scherp. En het gaat geen moment rechtdoor. Omhoog, omlaag en in bochten. De chauffeur rijd dan natuurlijk ook nog eens als een debiel... Nou dan is 3 uur rijden lang hoor... We komen aan bij pai buststation. Dit ligt in een drukke maar hele gezelligge straat vol eet tentjes en kleding winkeltjes. We besluiten richting ons hostel te lopen en onderweg ergens te eten. We eten ergens heel goedkoop thais en moet dan nog 20 minuten lopen. Over een zandweg komen we aan bij pai backpackers resort. We huren een bungalow. Heel netjes, met een lekker bed en een buiten douche. We spelen een spelletje kaarten en gaan dan slapen.
Dag 1 in pai.
De eerste dag kom ik bij de receptie de drie Nederlandse meiden tegen die ik in chiang mai had ontmoet. Zij raden ons gelijk aan om een scooter te huren. Tijdens het ontbijt hebben we het erover en we twijfelen. Ik heb geen rijbewijs en nog nooit scooter gereden. Mijn reisgenoot heeft wel zijn rijbewijs al een aantal jaar maar voelt zich in de eerste instantie ook niet helemaal prettig bij het idee om een scooter te huren in een land als Thailand waar je regelmatig hoort over ernstige scooter ongelukken. We besluiten om gewoon even te kijken bij een scooterverhuur bedrijf. Nou dat kijken werd uiteindelijk dus toch huren. De scooter die we krijgen is 150 cc en heeft wat weg van een zip model. Terwijl mijn reisgenoot op het brommertje zijn paspoort gaat halen blijf ik achter als borg. Als hij terug is krijg ook ik een helm ( voor zover je dat dopje een helm kan noemen). Minn reisgenoot past eigenlijk net niet op de scooter waardoor hij net het stuur kan bewegen. We rijden weer naar ons huisje om wat spulletjes te verzamelen en besluiten dan ok naar een waterval te rijden. We rijden een half uur om aan te komen bij een zielig stroompje. Gelukkig hebben we wel lekkere frietjes gegeten bij een tentje om de hoek. (Grappig is dat je bij de mooiste te tjes altijd als enigge komt te zitten) we rijden terug. Thuis komen we er dan ook achter dat wij bij de totaal verkeerde waterval zijn geweest. Oeps.. We gaan in het dorpje wat eten en dan terug. Kaarten, we drinken een drankje en dan lekker slapen.

De volgende dag staan we niet te laat op want we willen naar de lod cave rijden. Een grot op 2 uur rijden vanaf pai. De weg erheen moet prachtig zijn. Nou en niks teveel gezegt. De weg gaat door een een schitterend landschap heen van hoge bergen landbouw dorpjes. De weg is echter wel heftig. De bochten zijn scherp en we gaan echt best ver omhoog want het wordt steeds kouder. Op de top is een uitzichtpunt. Heel gaaf! Het laatste stuk rijden we op heel weinig benzine.. Een beetje nerveus komen we in een dorpje aan. Nog zon 20 kilometer naar de grot... En we staan al met ons pijltje in het rood... Toch maar even eerst tanken. We tanken, halen wat fruit en dan rijden we het laatste stuk. We komen aan bij een mooi aangelegd park. We parkeren ons scootertje tussen de andere 100 en dan een ticket kopen en vissenvoer. We moeten zon 10 minuutjes lopen wat eerder rennen wordt want onze gids sprint de berg over. Bij de grot steekt hij zijn olielampje aan en rennen we ongeveer door de grot heen. Af en toe stopt hij even om naar een steen formatie te wijzen "monkey". De gids weet niks van de grot maar kan elke steen in een dierlijke vorm aanwijzen. Dan lopen we een paar trappen op om in een heel benauwd deel van de grot te komen. Daar staan hele oude grot tekeningen op de muur. Heeeel erg vervaagt maar wel vet. Dan naar beneden lopen weer om met een bamboovlot de rest van de grot te verkennen. We komen er al snel achter hoe veel visse. Er zwemmen in het stroompje van amper een meter diep. We worden omringt door duizenden zwarte vissen van soms wel een meter lang en heel dik. Hellas kunenn we het niet zien maar we horen het wel, vleermuizen, enorme hoeveelheden kleine vleermuizen hangen zon 20 meter boven ons. We varen zon 10 minuutjes om dan weer ergens een paar trappen te beklimmen. Daar liggen een stel houten kisten die al een paar 1000 jaar oud zouden zijn. Waar ze nou ooit voor dienden weten we nog steeds niet. En de gids al helemaal niet want die vind vooral de rots formatie interesant die lijkt op een borst. Dan varen we weer terug. We lopen de grot uit en weer treug via de berg. Bij de uitgang hebben wij het gevoel dat we de gids nog moeten bedanken of uitzwaaien of iets maar die stapt op zijn scooter en rijdt weg. We eten een bordje patt Thai en dan rijden we terug. Terug in het huisje zijn we heel moe. We rusten uit, eten even wat en gan dan slapen.
De volgemde dag slapen we lekker uit en besluiten we opzoek te gaan naar de hotsprings. Het is niet heel ver rijden. Natuur is hier toch weer heel anders. Alles is droog en kaal. Onderweg komen we een aantal vastgeketende olifanten tegen. Eenmaal bij de hotsprings ziet het er allemaal niet zo heel leuk uit... De toegang is ook erg duur voor thaise begrippen.. We besluiten niet naar binnen te gaan en rijden daarom maar door naar een andere sightseeing spot, namelijk de pai canyon. Weer best even een stukje rijden maar wel een heel aparte plek. De pai canyon is niet helemaal wat je bij een canyon verwacht. Het is wel heel bijzonder. Het betstaan uit een soort hele smalle zanderigge hoge langwerpigge rotsen die door een bos heel gaan. De rotsen zijn wel hoog en door het zand ook best glad. Heel veilig is het dus niet. Toch beklimmen we een aantal paden van de canyon. Het uitzicht is prachtig. We lopen er een half uurtje rond om dan weer terug te gaan. We gaan in het dorpje ergens curry eten en dan gaan we weer terug. Die avond drinken we in een barretje weer een drankje en versla ik wederom mijn reisgenoot met schoppen vrouwen.
De volgende dag staan we vroeg op en pakken we onze spullen in. We gaan naar een andere accomedatie omdat de onze volgeboekt is helaas. Omdat we niet allebeid met backpack en al op de scooter passen besluiten we dat 1 van ons met het busje meegaat met de tassen en de ander en met de scooter achteraan rijdt. We zeggen tegen de taxichauffeur waar we heen moeten die het wel lijkt te weten. Dat wist hij dus niet. We rijden compleet verkeerd en er steeds verder van weg zelfs. We besluiten het zelf wel uit te zoeken. We worden ergens in een zijstraatje gedropt met bagage en al. Tja.. Hoe oas je met 2 grote backpacks en 2 daypacks en 2 mensen op zon klein rot scootertje. Nou niet echt maar op thaise stijl net wel. Reisgenoot met mijn backpack tussen zijn benen omdat dit iets smaller is. Zijn daypack op zijn buik en de mijne op zijn rug en ik draag op ijn rug zijn backpack. Die is veel te groot voor mij wat het enorm zwaar maakt om te dragen. Toch doen. Even doorbijten. Het is maar een paar minuutjes rijden. Ik klim achterop en houdt me goed vast. Uh de scooter start niet.... Ik er weer af. Dat zou nu toch wel even heel kut zijn... Nog is proberen nog is proberen. Oh wacht.. Je moet het standaard wel inklappen.. Stom.weer klim ik schterop. We rijden ongeveer tien minuten. Het nieuwe park ziet er in de eerste instantie heel mooi uit. Tot we ons huisje zien. Het huisje is echt heel heel heel klein en heel erg toe aan een update. Het is gelukkig maar voor 1 nacht. Mijn ticket naar austrLië heb ik inmiddels als met 2 weken uitgesteld omdat ik eigenlijk we iets meer van azië wil zien. Dit betekend echter wel dat ik en evenals mijn reisgenoot binnenkort wel het land uit moeten omdat ons visum verloopt. We besluiten om de grens over te gaan met laos. Dit moet makkelijk zijn en laos moet erg mooi mooi zijn. We besluiten de volgende ochtend naar het busticket lokket te gaan om daar kaartjes te kopen voor de bus die ons terug brengt naar Chiang mai. Om de grens over te gaan moet je namelijk naar chiang rai en om daar te komen moet je eerst naar chiang mai.
De volgende ochtend vroeg op. Mijn reisgenoot gaat tickets kopen terwijl ik mijn zooi opruim en alles in mijn backpack prop. Als hij terug komt kijkt hij niet heel vrolijk. Ja we mogen mee maar we vertrekken pas in de avond. Niet heel chill masr het moet maar. We checken uit en dumpen onze backpacks ergens. We gaan ergens uitgebreidt lunchen en dan ga ik een rondje lopen op zoek naar een t shirt. Ik heb heel erg een nieuw shirt nodig. Natuurlijk kun je alleen maar jurkjes kopen of vormloze shirts waar heel groot pai op staat. Dus toch maar niet. We drinken ergens nog een paar drankjes. Kopen bij de 7/11 een flesje cola en dan naar het busje. Natuurlijk zijn we de laatste wat betekend dat we heel krab achterin moeten zitten. Ik vrees al het ersgte... En jahoor. Opnieuw hebben we een chauffeur met een doodswens die in elke bocht inhaalt. Als een debiel over de weg heen gaat met een veel te hoge snelheid. Misselijk dat ik wordt. Blij met men cola. De drie uur zijn de langste drie uur van men leven. Ik wil niets liever dan er gewoon zijn. En als we er zijn moeten we nog ons hotel zoeken. We verblijven ergens in een achterbuurt, wederom ongeplant. We moeten dan ook ruim 20 minuten lopen naar een hotel waar vervolgens niemand is. Er zit niemand achter de receptie. Hebben wij weer. Onze uber chauffeur blijft netjes wachten en besluit na 10 minuten om ons erop te wijzen dat er een telefoon nummer staat. Ja dat was ons niet opgevallen. We bellen, en al snel komt er een heel verward thais vrouwtje naar beneden met een sleutel. 5 verdiepingen omgoog lopen want de lift is stuk maar de kamer is prima. Het bed is hard maar de douche heel warm. En we hebben een koelkast. Dat is lekker voor het bier. We hebben wel erg honger en het is al laat. Dus we nemen een taxi naar het centrum. Gaan een uurtje bij de mc donalds zitten en we boeken online 2 vip seets in een bus naar chiang rai. Dan terug. De volgende ochtend moeten we al vroeg op dus we maken het niet te

Naar chiang rai.
Vroeg op maar toch te laat. Gehaast naar beneden want onze taxi wacht. Naar het substation. Daar komen we echt net op tijd aan. Maar hee... Waar is de bus? Terminal 2... Even opzoeken. Ja die is 5 kilometer verderop. Oeps... En we hebben nog maar amper 10 minuten. Taxi zoeken en duidelijk maken dat we er snel moeten zijn. Nou en dat waren we. Helemaal in de stress,( naja ik dan, men reisgenoot vind het allemaal wel grappig), komen we aan. Waar is de bus. Nou die hadden we dus verrassend snel gevonden. Hij stond op het punt om te vertrekken. Onze tassen erin en lekker onze plekjes zoeken. Godzijdank. We hebben het gehaalt. Net aan maar dat zijn we inmiddels wel gewend. De stoelen zitten ruim en we krijgen twee flesjes water. De weg erheen is niet heel bijzonder maar wel prima. Jammer is dat het in de bus ijs en ijs koud is. Dan komen we aan in chiang rai. Chaos op het busstation. Overal mensen en bussen. Dus we lopen naar de straat. Geen tijd om te wennen aan de drukte. Naar het hostel. Mooi hostel. We kunnen al redelijk snel inchecken. We liggen in een tent. Ja. Een tent. Hoe moet je je dit voor je zien? Nou een zaal waar letterlijk drie grote tenten staan. In de tent ligt gelukkig een heerlijk matras, een stopcontact en een tafeltje. Ook de ventilator is aanwezig. Ik wil even slapen want ik voel me niet helemaal lekker. Uiteindelijk slapen we twee uur om heel gedesorrienteerd wakker te worden. Opzoek naar eten. Eerst lopen we nog even een rondje over de night markt maar dat is inmiddels ook een beetje 'same old same old'. We gaan naar een Thais restaurant, wat heel goed is aangeschreven. Nou niks teveel gezegd. Heerlijk gegeten. Het is jammer dat ik me zo slecht voel maar het eten was iig lekker. We lopen terug naar het hostel. Lekker slapen.
De volgende dag vroeg proberen we te regelen dat we de grens over komen. Er zijn verschillende opties en we kiezen voor de bekendste. Met de bus naar huay xai en dan de slow boat pakken naar luang phrabang. We boeken de bus tickets en dan gaan we een scooter huren want we willen natuurlijk nog wel wat zien van chiang rai. We gaan naar dé highlight van noord thailand. De witte tempel. Prachtig! Ik ben na alle tempels die ik heb gezien in thailand niet meer snel onder de indruk maar jeetje wat een bijzonder gebouw. Overspoelt met toeristen. Wel even binnen kijken. Daar zit een monnik te mediteren. We raken in discussie of de monnik nou echt of nep is. Na tien minuten staren komen we tot de conclusie dat hij nep is. Niemand kan zo stil zitten. We gaan ergens wat eten en dan terug met de scooter. We eten wat en dan vroeg slapen want morgen gaan we de grens over!

Pfoee nou ik heb t zelf ook even snel terug gelezen. Ik schrijf wel lekker gedetailleerd haha. Ben onder de indruk van de mensen die het geduld hebben om deze blog helemaal af lezen. Voor die mensen, lekker bezig!