Een eindeloze stad

Zo. Waar te beginnen. Nouja eindelijk is fatsoenlijk internet misschien. Dus vandaar dat het even duurde voor ik mijn eerste reisblog zou uploaden, maar hier is ie!

Ik ga heel erg men best doen om het kort te houden. Dat wordt wat..

Dag 1, reisdag

Ja. huilen. Ik was zo bang. Ik vond het zo spannend en zo een onwerkelijk idee dat ik even in men eentje naar de andere kant van de wereld zou vliegen. En toch ga je gewoon. Uitgezwaait door men familie (dramatisch) maar alles ging gelukkig goed. Op naar Hong kong. mooi vliegtuig. Ik zat bij het raam omringt door kinderen. ontzettend fijn (niet zo). Dus hoe kom je zo een lange vlucht door,? Inderdaad, Harry Potter. Het eten was niet lekker maar niks was viezer dan de thee die ze schonken. Aangekomen op Hong Kong, had ik dorst. E niet een beetje. dom genoeg lukte het me gewoon niet om aan drinken te komen op de luchthaven. Nergens namen ze mijn bankpas aan en ook geen cash geld wat ik dus alleen had van Thailand en een paar euro's. Dus niks drinken. onthoud dit even...

Dag 2, reis en aankomstdag
De vlucht naar Bangkok ging snel. Mede omdat ik helemaal totaal gesloopt was en dus de hele vlucht in een hele apparte en pijnlijke houding heb geslapen. Ik heb ruim 2 en een half uur moeten wachten in de rij om mijn 30 dagen visum, te kunenn krijgen. Toen men backpack zoeken, ook paniek want die had iemand van de band af gehaald en ergens bij een andere band neer gezet. (wist niet dat men hart zo snel kon kloppen). Toen naar buiten. Opzoek naar het bordje met mijn naam. Daar stond het, op een A4-tje, Veaarle Beast. Bijna goed. Ervan uitgaande dat ik dat moest zijn werdn ik ergens in een hoekje gezet waar ik moest wachten op een ander koppel. We gaan naar buiten. en johoor, het Fohn effect. Een sauna. 36 graden. Leuk in je joggingbroek. Naar de taxi, een aardigge chauffeur die mij gelijk de oren van het hoofd vroeg over Nederland en over mijn schoolsysteem. Best lastig uit te leggen aan iemand die weinig engels spreekt. Maar jezus wat een stad. Compleet anders dan ik me had voorgesteld. Overal van die enorme reclame boarden, wolkenkrabbers, oud en nieuw door elkaar en vooral, het was te verwachten maar toch, overal en dan ook letterlijke overal (op je busticket, in elke supermarkt) wordt om de overleden koning gerauwd doormiddel van foto's, teksten en altaren. Heel bijzonder om te zien. Mijn hostel was prima. Een heel hard krakend stapelbed, een koude douche zonder haakjes, maar ontzettend aardig en behulpzaam personeel. Een deens hostel kwam ik adchter wat ik was een van de weinig niet-deense backpackers. Ik was erg moe dus ik heb een fles water gekocht, een een hele Thaise bacon sandwich gegeten... en dan, slapen. Heel onrustig maar lang.

Dag 3, niet goed
Ik werd wakker. Ik had de dag ervoor een tour geboekt om naar het grand palace te gaan en met eenbootje over de rivier om van alles te bekijken. Vroeg op dus. Ik met goede moed naar beneden. Ontbijten. ik eet fruit en net als ik t op heb wordt me gevraagt nmaar men ontbijtvoucher... ja die heb ik ergens. Kwijt dus.. Een half uur later moeten we verzamelen. ik voel me niet lekker worden. en dan, overgeven. alles eruit. ik wordt zwak en kan niet meer goed op men benene staan. ziekhuis dokters, uitgedroogt. Elektrolyte dus. een viezig poedertje in je water. Veel slapen en drinken. Het is uiteindelijk allemaal goed gekomen.

Dag 4, Ja nu wil ik Bangkok zien
Klaar met het niks doen wil ik de stad zien. Na een info meeting over de stad te hebben bijgewoont weet ik ongeveer wat ik wil zien. Dus boek ik opnieuw een tour. met een bootje gaan we de rivier over. Wat een pracht ervaring. De gids schreeuwd aan 1 stuk door in beroert engels door een megafoon heen maar niemand lijkt het te verstaan. We gaan na een uurtje aan land. We zijn aangekomen bij een orchidfarm. Een oud mannetje met 3 tanden verwelkomt ons met een kokosnoot. De farm is enorm. We krijgen alle kleuren te zien en we krijgen een stuk citroen gras wat verrasend sterk rook. Er varen kleine kayakken voorbij met hele keukentjes aan boord. Super gaaf! en dan verder.
Naar een tempel. Geen idee welke want er zijn er oneindig veel in Bangkok alleen al. Zo zo zo mooi. Ik werd er echt stil van. Reuzachtigge beelden van boudha omringen me. Overal goud, kleur, dieren en monikken in hun oranje omslag doeken. Echt een hele bijzondere ervaring.
Dan gaan we verder naar een lokaal huisje met een enorme stijger. De catfish voeren! Ik voelde me echt weer even 6 jaar oud met men zak voedsel de vissen voeren. Duizende en duizende vissen spartelen en vechten om de enorme stukken brood die we in de rivier gooien.
Dan lopen we een stukje door het dorpje op palen. We mogen bij wat mensen naar binnen. De houten hutjes staan vol. Er ligt een kaal matras op de grond waar 4 naakte kinderen op slapen. Een jong meisje schild een papaja en de vrouw is kapster. Ze heeft enkel een schaar, een plastic klapstoeltje en een spiegel, maar ze is trots. Overal kun je vragen om poppenkast shows over het leven van de koning.
Maar we stappen weer in de boot. We varen langs scholen vol kinderen in hun blauwe uniformen. Hier en daar zwemt een varaan voorbij en we moeten voor de enorme sluis met wel 15 andere boten ruim een half uur in de brandende zon wachten. Het meisje naast me nodigt mij uit om zo naar china town te gaan. Dat wil ik wel. We nemen een taxi. Het verkeer in Thailand is als een beetje zoals mijn gedachtes, chaotisch, nul organisatie. Stoplichten lijken niet zoveel te betekenen en rij vooral met 5 naast elkaar op een weg met 4 rijbanen en de toeter wordt meer gebruikt dan de rem. Ik houd me angst vallig vast aan de stoel voor me. Op naar chinatown. Als je moe bent is dit echter niet verstandig...
Overal hangen lichtgevende borden en draait harde chineze muziek. overal verkopen mensen eten op straat. Ik kan het eigenlijk niet zo goed beschrijven. Neem het kruispunt op de dam in Amsterdam en vertiendubbel dat. pfff. We gaan ergens dumplings eten en dan gaan we weer terug naar het hostel.
Daar krijg ik slecht nieuws. ik moet mijn kamer heel snel uit en ik heb een boette opmdat ik te laat had uitgecheckt. niet helemaal eerlijk aangezien ik die ochtend nog had gevraagt of ik wat langer kon blijven en dat was toen geen probleem. Ik baal, ik kende net iemand!
Dus snel men spullen pakken en ik neem een taxi naar een ander hostel ergens bij het trein station. de taxi chauffeur lijkt het niet te kennen dus dropt me na een tijdje maar ergens in een steegje. Heel fijn. Ik heb geen internet en ook geen beltegoed. Ik heb alleen 2 loodzware tassen en ik ben doodmoe. zoeken dus. Heel lang zoeken. Huilend van moeheid vind ik het na een uur sjouwen. (ik was er echt 3 keer een soort van langsgelopen) Het hostel is mooi, heeel modern en schoon. met 8 op een kamer. nette douches. allemaal heel hip en nieuw, alleen echt op zo een rot locatie. Maar ik ben gaan slapen.

Dag 4, ik wil weg
Helemaal klaar met de drukke stad ga ik naar het treinstation, opzoek naar een ticket naar Chiang mai, maar alles is al volgeboekt. hopeloos terug. (Die metro en skytrain in Bangkok zijn trouwens echt top, goedkoop, makkelijk en lekker koel) Terug ga ik ontmoedigd aan een tafel zitten in de lounge. Daar besluit ik te vragen aan twee andere wat ik moet doen om hier weg te komen. De bus! roepen ze beide. Ik houdt het in men achterhoofd. Ik wordt namelijk ook uitgenodigt door een Britse jongen om mee te gaan naar een park en naar een shopping mal. Top, dan heb ik weer een dag gevult.
We lopen een lang stuk. Het park is heel netjes en het gerucht klopte, overal lopen varanen rond, van die mega salamanders. Eerst vind ik het geweldig maar als we door 5 van die beesten omringd zijn en ze slechts een meter van mij vandaan zitten gaat de lol er een beetje vanaf. We gaan weer.
Naar de mal. 1 woord, gigantisch. 7 verdiepingen en een seaworld met pinquins in de garage. We eten wat en zijn er eigenlijk na de zoveelste duren parfun stand wel weer klaar mee. Naar de weekend market. Nou dat plan had dus heel Thailand. Overal mensen. Overal geschreeuw. Heel vermoeiend en bloedheet. Mijn metgezel koopt voor 13 euro (geen idee hoeveel bath maar ik herinner me de omrekening) 6 paar broeken. Afdingen is een kunst. Dan naar het hostel weer terug.
Ik wil nog steeds graag bangkok verlaten. Ik zet een wanhopig bericht in Azie backpackers, een facebookgroep, en krijg een hele lading aan geweldigge tips en steunbetuigingen. Ik besluit met iemand van de facebook groep af spreken op Koh san road. Daar was ik nog niet geweest. Nouuuuu dat vergeet je nooit meer. Overal hangen lampionnen, overal schreeuwen de verkopers met hun sprinkhanen, gekleurde hoetjes en sigaretten. Ik vind na lang lopen onze afspreek plek. Na lang praten besluit ik dat ik ook wel, net als hij naar een eiland wil. Asl je klaar bent met de stad dan kan je beter even naar het zuiden gaan en daarna naar chiang mai. Met een hoofd vol plannen ga ik slapen.

Dag 4 Koh Tao
Ik check uit bij men hostel. Ik vraag of ik vandaag nog naar Koh toa kan. Dat kan! Met een bus en een aansluitende ferry. Spannend. Ik koop het allerlaatste ticket. He he. eindelijk de stad uit.

Dat is hoever ik nu ben. Vanavond stap ik op de bus naar het zuiden. Even tot rust komen en lekker zwemmen. Ik kan niet wachten!
Heel leuk dat je het hebt gelezen!

Ik plaats snel weer een nieuwe blog.

Veerle