Alles kwijt op een plek waar alles is

Koh tao

Nou om het weer even op te pakken van waar mijn laatste blog eindigde begin ik maar weer even in Bangkok. Om mijn blog een beetje kort te houden ga ik proberen er snel door heen te gaan.

Vertrek naar Koh Tao

Ja wat was ik blij toen ik het laaste plekje in de bus naar het eiland Koh Tao had. Die avond kon ik al vertrekken. Het zou een lange busreis worden dus besloot ik nog even wat eten te halen en op advies van andere, een simkaartje voor men telefoon zodat ik overal internet zou hebben. Voor 7€ koop ik een kaartje voor men telefoon vAn 2 GB. Helemaal blij maar hoe activeer je dit? Mijn thias is nog niet wat t moet zijn dus al die instructie smsjes helpen me niet veel verder. Terug naar t hostel om aan de thaise receptioniste hulp te vragen. Ze hangt twee uur voor mij aan de telefoon met een callcentre om het internet op men telefoon te krijgen. Heel blij dat ze het op tijd voor elkaar krijgt. Dan moet ik snel naar het station want ik moet men bus halen. Onderweg naar de metro ontmoet ik sonia uit England en david uit Mexico. Zij backpacken nu al 8 jaar samen door de wereld en vertellen me de mooiste verhalen. Op het station herken je de opstap plekken snel want daar staan zon 100 backpackers bij elkaar. Ik ontmoet daar ook twee nederlandse meisjes die net als ik naar koh tao gaan. We stappen in een ijskoude bus en rijden eindelijk na ruim 2 uur vertraging weg uit bangkok. We krijgen allemaal een sticker op ons shirt waar onze bestemming opstaat. Deze betreft bij iedereen een van de drie eilanden.we stoppen na een na uur rijden om de bus te zegenen met broemetjes en de chauffeur besluit ook om even een ventilator te kopen. Begrijpelijk. Mij wordt verteld dat de reis zon 8 uur nog zal duren dus ik belsuit te gaan slapen. Wat je dan niet verwacht is dat je na precies een uur wakker wordt gemaakt door een man die heel hard roept dat iedereen die naar koh toa gaat eruit moet. Helemaal gedesorrienteerd pak ik al men spulletjes bij elkaar en wordt ik de bus uit gebonjourd. Men backpack wordt ook gedumpt en daar sta je dan. Ik twee duitsers en de twee nederlandse meisjes zijn afgezet op een verlaten industrieterrein bij een steiger. Niks. Is open en nergens brand licht. Er loopt wel een hond met drie poten en er lopen een aantal kakkerlakken. Echt leuk is het er niet vooral niet als je weet dat je gaat moeten wachten tot half negen sochtends tot de eerste boot gaat. Het is dan half twee s'nachts... Ik besluit men ouders even te appen maar heee... Waar is mijn telefoon? 6 keer men tas uitpakken vier keer alles checken. Huilen. Wat ontzettend kut. Kan het niet anders beschrijven. Ik ben gestresed, misselijk en helemaal kapot van de reis. De tijd gaat trager dan ooit. Ik ben dan ook heel blij als ik de zon zie opkomen. Dan moeten we naar de boot lopen. Die vragen om mijn ticket. Maar heee... Waar is mijn ticket? Weer alles is men tas en weer vind ik niks. Boos en moe en moedeloos besluit ik het ticket voor veel teveel geld op dus te kopen. Ik zie geen andere oplossing en ik zie t ook niet zitten om weer een paar uur te wachten op de volgende boot. Er is geen zitplek meer dus besluiten we op het bovendek te gaan zitten. Vier uur duurt de boottocht en het gaat er heftig aan toe. Ik ben normaliter niet zeeziek maar ook ik krijg het zwaar. Na een uurtje varen kom ik erachter dat liggen helpt. Dus ik ga op het kletsnatte dek liggen met mijn hoofd op men tas en val op wonderbaarlijke wijze in slaap.

Aankomst op Koh Tao
Als we aankomen op koh toa begind het me toch een partij te regenen. Ik besluit ergens in een barretje wat te gaan eten en te drinken en via de wifi op men i pad mijn ouders en de rest te katen weten dat ik telefoonloos ben. Dan pak ik een taxi naar tropicana resort. Ik heb hier afgesproken met een jongen die ik in bangkok heb ontmoet. We besluiten een kamer te delen want heel goedkoop is het niet. De kamer stelt niet veel voor. Er is geen warm water en de toilet heeft geen doortrek maar een emmer die je moet vullen met water om alles weg te spoelen. We hebben echter wel een balkon en de bedden zijn verrassend genoeg best lekker. We besluiten ergens wat eten te halen en gaan vroeg naar bed.

Dag 1 op koh Tao
In de ochtend heeft mijn kamergenoot een afspraak met de duikschool waar hij zijn padi gaat halen. Ik ga met hem mee. De duikschool heet sunshine divers en ligt aan het strand. De mensen die er werken zijn heel relaxed en allemaal vloeiend engels. De duikinstructeur van mijn kamergenoot is nederlands en super aardig! Hij legt uit wat je van de cursus kan verwachten en hoe de komende dagen euit gaan zien. Zelf wordt ik bijna overgehaalt om ook voor mijn padi te gaan maar ik. Ind het net iets te duur en te eng. na de korte infomeeting besluiten we op zoek te gaan naar een lekker strand. Osns wordt auw leuk of zoiets aangeraden. We gaan er heen met een pick up. We zitten achterin en kijken onze ogen uit. We beseffen ons dan ook dat er vrijwel geen andere autos rijden maar dat iedereen hier van a naar b komt op scooters. Aangekomen blijken we te moeten betalen voor het strand. Nou dan verwacht je wel wat. Hellaas valt het erg tegen. De bedjes zijn van oud hout en bijna allemaal kapot. De golven zijn zo hoog en de stoming zo sterk dat zeemmen niet echt mogelijk is. Ook valt het gelijk al op dat we vrijwel de enigge zijn op het stand op de bouwvakker na die vlak naast ons bezig is met een muurtje metselen. Na niet heel lang gaan we weer terug naar tropicana. We gaan ergens heel thais pizza eten en dan weer ons bed in.

Koh toa dag. 2 en 3
Minn kamergenoot heeft zijn eerste theorieles duiken dus ik ben alleen vandaag. Ik besluit een stukje te gaan lopen en ga op ons balkonnetje men boek lezen. Heel chill. Als het me dan eindelijk lukt om de wifi aan te krijgen kom ik erachter dat ik een mail heb ontvangen van sonia. De britse vrouw uit de bus heeft mijn telefoon en zit op Koh pangan! Dit is een eiland onder koh toa. Ze is daar aan het thai boxen en zal er voorlopig nog wel even blijven. We spreken af dat ik de telefoon zo snel mogelijk kom halen. Goed nieuws dus! Als men reisgenoot terug komt gaan we ergens wat eten en dan weer slapen. De volgende dag verloopt redelijk gelijk. Maar we besluiten in de avond om naar een andere plaats in koh toa te gaan. We nemen een taxi naar sairee beach. Daar zien we hoe afgelegen wij eigenlijk zitten op tropicana. We gaan luxe uiteten en daarna drinken we nog een cocktail op het strand.

Koh tao dag 4
Zwembad dag! Vandaag gaat mijn reisgenoot Alle theorie oefenen in een zwembad. Ik ga ook mee om lekker te relaxen aan het zwembad. Hij leert eerst zijn duikuitrusting helemaal op te bouwen en juist weer af te tuigen. Dan moet hij 10 baantjes zwemmen en 10 minuten watertrappelen. Dan gaan ze weer uit het water en doen ze hun uitrusting aan. Dan gaan ze weer het zwembad in. Daar doen ze oefening na oefening. Het gaat er om dat hij precies leert wat hij moet doen als er iets misgaat en hij moet in details weten hoe alle uitrusting werkt. Ik die inmiddels aan de kant in bikini lig merk dat het gaat waaien. Niet veel later komt het met bakken uit de hemel. Onder water merken ze er niks van. Ik haast me om alle rugtassen en handoeken en kleren droog te leggen om vervolgens zelf doorweekt voor 3 uur lang te wachten tot ze alle oefeningen hebben afgerond. Het weer is dan weer iets waar ik geen controlle over heb. We gaan terug naar de duikschool, we eten wat, douchen ons en dan gaat mijn reisgenoot nog even een uurtje theorie doen. Ik blijf in het resort en besluit een was te doen. In een emmer met lauw water en zeepsop. Echt schoon wordt het niet maar t is wel beter dan het was. In de avond eten we curry en we gaan vroeg ons bed in want de volgende dag vertrekt onze boot naar open zee al om 7 uur.

Koh tao dag 5
We staan dus vroeg op en ontbijten ons 7/11 croissantje terwijl we naar de duikschool lopen. Daar wordt ik overgehaalt om voor mijn dsd te gaan. Een oefenduik. Ik vind het wel eng maar na veel observaties lijkt het me toch wel een vette ervaring. Dus ik regel dat ik morgen samen met mijn reisgenoot en zin. Instructeur een dsd duik ga doen en een funduik. Eerst ga ik gewoon kijken. We gaan met een pickup samen met 10 andere mensen. Een aantal instructeurs en een aantal padistudenten. 2 duitsers, iemand uit canada, iemand uit zweden en iemand engeland. De instructeurs zijn net zo enthousiast als ons dus de sfeer is super goed! We komen aan bij de drukke haven waar we alle spullen op de boot neerleggen. Gelijk beginnen alle duikers met het opbouwen van hun duikuitrusting. Ik ga kekker op mijn handdoekje op het bovendek liggen zonnen. We varen zo een half uur naar de eerste duikplek. 4 gaat er te water voor een half uur. Als ze boven komen spring ik ongeveer op ze om ze te ondervragen. Hun verhalen zijn paradijselijk. "So many fish, so colorfull and the sight is just perfect". Het liefst zou ik een duikpak aandoen en erachter aan springen. Toch moet ik wachten tot morgen. Ik heb al spijt dat ik niet voor mijn padi ben gegaan. We varen naar de volgende plek. Hier mag minn reisgenoot voor het eerst duiken in open water. Hij is nerveus maar heeft er zin in! Hij moet op de rand van de boot staan, zen duikbril met 1 hand vasthouden, en zen loodgorden met de andere. Dan een grote stap nemen. Eigenlijk heel simpel. Het gaat dN ook helemaal goed. Dan gaan ze onder en ik blijf alleen achter op de boot. Als hij terug komt is hij helemaal gelukkig. Hij vond het geweldig. We gaan weer naar een andere duikplek en ook daar mag hij duiken. Als hij weer boven komt gaan we weer terug naar de haven. We gaan wat eten en besluiten dan even een uurtje te slapen want we zijn kapot. Dan douchen en weer terug nAr de duikschool want ik moet voor mijn dsd een aantal dingen regelen. Ik moet eerst een heel simpel toetsje maken van 10 vragen. Mede dankzij minn oplettendheid tijdens de zwembad theoriedag weet ik alles foutloos in te vullen. Alle medische gegevens zijn goed dus mag ik mijn duikuitrusting gaan passen. Lekker makkelijk want alles gewoon in XS. Mijn duiktas wordt ingepakt en nu is het wachten op mijn reisgenoot want die heeft in de tijd dat ik bezig was met mijn dsd voorbereidingen zijn padi examen afgelegt. We kijken het met zijn drieen na en yes! Hij heeft het gehaalt! Super trots en blij gaan we wat eten. Op het balkon spelen we een paar kaartspelletjes en iets wat ik ken onder de naam topstars. We schrijven op een briefje de naam van een bekend iemand, mag fictie en non- fictie zijn en plakken dit briefje op ons voorhoofd. Dan moet je om de beurt een vraag stellen, en het antwoordt mag alleen ja of nee zijn. Ik ben er niet zo goed in... We gaan slapen.

Koh toa dag 6
Jaaaa super blij! Vandaag ga ik duiken! Om 7 uur staan we weer klaar. Alles in de pick up en gaan. Het duitse koppel van gisteren gaat ook weer mee. Op de boot zet mijn duikinstructeur mijn uitrusting in elkaar en hij legt ondertussen aan mij uit wat we op de eerste duik precies gaan doen. Ik moet drie oefeningen doen. Ik moet leren klaren. Dit houdt simpelweg in dat je de druk in je buis van eustachieus weer gelijk maakt, of dit is in iedergeval wat ik ervan heb begrepen. Verder moet ik leren hoe ik onderwater men duikbril leeg laat lopen en hoe ik hem schoonmaak. Het moeilijkste wordt het leren van je zuurstof masker uit doen, loslaten en dan weer te pakken krijgen. Ik heb er vertrouwen in. Ik doe mijn wettsuite aan en de rest van min. Uitrusting. De zuurstof tank is echt belachelijk zwaar en ook eigenlijk te groot maar gelukkig merk je daar in het water niks van. Eerst springt mijn duikinstructeur erin. Ik moet daarna. Ik wordt op de rand getilt en moet dan in de juiste positie komen. Dus masker vast houden, loodgordel en dan een grote stap. Even bang maar ik spring. Mijn duikinstructeur zwemt gelijk naar me toe om mijn vest op te blazen zodat ik niet in 1 keer naar de bodem zink. We drijven. We moeten een stuk zwemmen om naar ondieper water te komen. Ik merk alweer hoe weinig conditie en buikspieren ik heb. Het water is zon 4 meter diep. Hij laat men vest leeglopen en ik zak langzaam naar de bodem. Ik merk al gelijk dat ik het klaren best lastig vind maar het gaat goed. Op de bodem heb ik even moeite met op men knieën zitten maar men instructeur helpt me goed. Dan beginnen de oefeningen. Eerst doet hij het voor. Hij laat zijn duikbril vollopen met water, dan drukt hij met zijn hand de bovenkant van zijn bril tegen zijn hoofd. Hij kijkt naar beneden, dan blaast hij uit via zijn neus terwijl hij zijn hoofd omhoog beweegt. Al het water verlaat zijn duikbril. Dan moet ik. Dat ging goed. Dan het engste. Ik moet mijn zuurstof masker uit doen en loslaten. Je moet terwijl je dat doet met je mond belletjes blazen. Hij doet het eerst voor. Dan moet ik. Ik laat het los maar merk dat ik lichtelijk in paniek raak als ik het masker niet gelijk weer terug vind. Mijn adem raakt op en ik wil eigenlijk men mond open doen maar net op tijd krijg ik het masker te pakken. Je moet het masker dan in je mond doen en dan op een knop drukken zodat al het water eruit loopt. Dit ging goed. En dan gaan we zwemmen! We gaan dieper en zwemmen rond. Ik zie veel vissen en kijk men ogen uit. Alle angst is weg en ik geniet alleen maar. Ik merk wel dat ik mezelf moet vertellen rustig adem te halen. Dan na een half uur gaan we weer naar boven, maar maar voor heel even. Men instructeur moet zijn tank vervangen en dan voegen mijn reisgenoot en zijn duik buddy zich bij ons. Super leuk! Met zijn 4en zwemmen we voor drie kwartier rond. Ik zie veel vissen, waaronder een school baracudas! Dan komen we weer boven. Daar moeten we weer een eind zwemmen. Op de boot is iedereen trots op me en mijn duik instructeur verteld me dat ik zo mijn padi zou kunnen houden. Het is dat ik eigenlijk het budjet er niet voor heb en niet de tijd, maar anders had ik het zo gedaan! We gaan terug naar de haven. Ik ben kapot. Het avondritueel is weer het zelfde.

Koh tao dag 7
Vandaag gaat min reisgenoot zijn padi diploma afhalen en daarna gaan we naar een uitkijkpunt. Het uitkijkpunt is niet ver lopen maar de klim naar boven is zwaar. Ook staat alles slecht aangegeven. Gelukkig let mijn reisgenoot op want ik was er straal langs gelopen. Ergens achter een steen kan je uitkijken over het hele eiland. Super super vet! Gelukkig heb ik geen hoogte vrees want nergens hangt een touwtje of staat een hekje om je ervoor te beschermen dat je niet in de afgrond valt. Dsn gaan we naar beneden waar we op freedombeach terecht komen. Een mooi en redelijk druk strandje. We halen er wat drinken en huren er een stel snorkels. Het snorkelen is verrassend leuk! We zien ontzettend veel vissen en maken een paar mooie onder water filmpjes. We gaan terug naar het strand en lopen dan terug. Daar besluiten we dat we nig een nacht langer willen blijven om nog meer van het eiland te zien. We boeken die avond een tour voor 15€. De tour betreft een boot tour rond het eiland waarbij je op de mooiste snorkel spots stopt. De tour duurt de hele dag. We gaan slapen.

Koh tao dag 8
We worden vroeg opgehaalt en naar de haven gebracht. Daar komen we in contact met een aardigge amsterdammer. We gaan met zen drieen op het bovendek zitten. We kletsen wat en dan komen we alweer aan op shark bay. Daar snorkelen we voor een half uur. Best mooi. Dan naar een andere spot. Ook daar snorkelen we. Dan naar mago bay, een beruchtte duikplek. Het is er prachtig. Er liggen onderwater heel veel rotsen. Ik en men reisgenoot zwemmen de zelfde kant op als er opeens een zwerm enorme vissen in een enorm tempo onder ons doorzwemt. Ik schrik me dood maar heel gaaf! We gaan terug naar de boot waar we onze lunch krijgen. Een soort vleigtuig voer achtig zakje rijst met groentes. Ik eet chips.... Dan gaan we naar een eilandje waar we twee uur de tijd krijgen om te zonnen etc. Daar ontmoeten we nog een nederlander. Hij vraagt ons of we vanavond mee uit willen. Willen we wel! We zijn wel erg verbaast als we horen dat de pubcrawl al om zes uur savonds begind. Dan ga je toch avond eten? We twijfelen erg. We komen pas om half zes aan in ons resort en willen eiegnlijk sel even uitrusten en wat eten en douchen enzo en hebben geen zin om ons te haasten. Daarom spreken we af om ons bij de groep te voegen rond 8 uur voor de beerpong olympics. We nemen weer een veel te dure taxi en komen op tijd aan in saireebeach. Het is gezellig druk en ik maak met iedereen even een praatje. Dan gaan we naar een andere bar. Deze ligt op het strand. Een groep thaise jongens treedt op met allerlei vuur dingen. Ik ben net dronken genoeg om ook te besluiten om samen met een canadees touwtje te springen met een touw wat in brand staat. Het gaat verrassend genkeg goed. Ook doe ik mee aan de vuur limbo, eat simpelweg inhoudt dat de limbostok in brand staat. Ik ben klein dus kom redelijk ver, maar de lange nederlandsers waarmee ik ben besluiten dat het leuker is om erovdr heen te springen. De avond is gezellig maar we maken het niet te laat omdat we de volgende dag alweer vroeg de boot moeten hebben want morgen verlaten we beide koh tao om onze eiegn weg weer te volgen. Ik zal naar Koah sok gaan en mijn reisgenoot naar het eiland koh phi phi. Maar eerst moet ik naar koh pangan om mijn telefoon op te Halen!

Oke tot zover even. Nou echt kort is het niet geworden...
Ik ben inmiddels in Chiang Mai maar er is inmiddels alweer heel veel gebeurt dus die blog komt snel!

Bedankt voor het lezen!